چاووشی پرست
یک لحظه پس از رگبارچاووشی پرست
یک لحظه پس از رگبارنبوغ رام شده!
در این چند ماه اخیر شاهد فعالیت محسن چاووشی و عرضه ی تک آهنگ هایی به مناسبت های مختلف از جانب ایشان بوده ایم. از بازه ی زمانی فروردین تا مرداد 3 ترک (نخلای بی سر، ها ، دیوار بی در) از محسن چاووشی شنیده ایم که هم توانسته به مزاج هواداران و دوستداران موسیقی وی خوش آید و هم یک نقطه ی روشنی در کارنامه ی هنری وی باشد . با نگاهی به این 3 ترک می توان خوشحال بود که چاووشی توانسته با مهار این نبوغ که روزی افسار گریخته بود! و رام کردنش دیگر بار شاهکار بیافریند و بتوان این 3 ترک را تکمیل دهنده و به نوعی بلوغ ِ آن نبوغ و ذوقِ بر گشته در حریص ببینیم و قدکشیدنش را نظاره گر باشیم! اگر بخواهیم نگاهی هر چند گذرا به این آثارداشته باشیم ناخودآگاه اول سراغ نخلای بی سر رفته و به نظر بنده اگر بخواهیم جانب انصاف رارعایت کنیم "نخلای بی سر" و "دیوار بی در" را در یک خط باید قرار داد(هر چند در بعضی از فاکتور ها نخلای بی سر چند گام جلوتر است!)و "ها" در ردیف بعدی قرار میگیرد .
همیشه برای آنکه بتوان به آهنگی برچسب خوب زد باید همه ی جوانب و آنچه را که موجب شده است به آهنگ واژه ی خوب اطلاق شود را بررسی کرد.(ناگفته نماند که گاهی هم پوشانی هایی در بعضی از فاکتور ها صورت میگیرد و در جایی یک فاکتور آنچنان قدرت نمایی می کند که خلا ء های دیگر را پر می کند!)
نخلای بی سر : یک اثر با ژانر اجتماعی از زادگاهش . اثری بی نقص که از هر لحاظ زیبا بوده و توانسته است موجبات رضایت این جانب را فراهم کند!لحن زیبا و صدایی استوار که نیازی نیست برای تاثیر گذاشتن بر مخاطب زجه ای اضافی شنیده شود! و همان صلابت لحن وصدا، کار خودش را میکند!
دیوار بی در: در بالا گفتم که این ترک با نخلای بی سر برابری میکند ( جز در چند مورد که باعث میشود در نظر این جانب "نخلای بی سر" را بی نقص تر یابم! دیوار بی در گوهر ارزشمندی است که به کلکسیون عاشقانه های ماندگار محسن چاووشی اضافه شده است همان هایی که لحظات زیبایی را برای همه ی دوستداران صدای چاووشی رقم زده و با آنان همراه بوده و این بار بازهم" دیوار بی در" این کار را کرده است... حسی که با شنیدن فریادهای هی سر به راه تر ، هی سر به زیر تر ...به آدمی دست می دهد انکار ناشدنیست! وهر عاشق پیشه ای را به وجد می آورد... تجربه همواره نشان داده در کنار هم قرار گرفتن نام صفا _ چاووشی می تواند حماسه ای از جنس عشق بیافریند! و شنونده را به بهت و حیرت وادارد.لحن خیلی حرفه ای و ظریف همراه با ملودی و فراز و فرودش همراه می شود به گونه ای که مخاطب با شنیدنش گام به گام با کلام و ملودی همراهی می کند و همین آرامش نهفته در این همراهی از یک سو به قوام اثر کمک کرده و از سوی دیگر به آرامش ذهنی مخاطب، به طوری که او را به سمت ناهمواری و ناموزون بودن سوق نمی دهد! نه صدا و لحن و نه ملودی از مسیر خود خارج نمی شود و تا پایان داستان خوب خودنمایی می کنند ...از دقیقه ی{3:00 تا 3:55}حدود یک دقیقه ی ایست که می توان خیلی ملموس این فرود ابتدائی و فراز بعد از آن را مشاهده کرد که هم ملودی ظریف و زیبا کار شده و هم لحن کاملن همخوانی دارد و احساس را منتقل می کند.
و اما "ها": اثری بود که نسبت به آن دو بیشتر انگشت انتقاد به سمتش دراز شد!و آن هم به سبب آن تنظیم ناهماهنگ و آشفته ای بود که خودمانیم با ترانه و لحن چاووشی مچ نبود و برای خود به سویی می رفت!
چیزی که محسن چاووشی باید توجه کند این است که اگر قرار بر استفاده و به کارگیری از استعداد یک فرد (مثلن کوشان حداد) در امر تنظیم و بهره بردن از آن در جهت ارتقای موسیقی خود هست باید این کار در راستای زبان هنری خود چاووشی صورت پذیرد . چیزی که در "ها" شاهدش بودیم اینچنین نبود! و علی رغم لحن خوب و ترانه ی بی نقص جناب صفا اندکی در ذوق شنونده خورد!
از بین این سه ترک "نخلای بی سر " و "دیوار بی در" بهتر از آب در آمدند! نسبت به "ها" آیا می توان این امر را ناشی از این دانست که "ها" کاری سفارشی برای تهیه یک آلبوم (خاص) بوده است که به حتم عوامل بیشتر و سلایق بیشتری بر روی آن تاثیر داشته است تا آن دو که خالص و بدون هیچ فیلترینگی به سمع و نظر شنونده رسیده است!؟
در آخر از این فعالیت چند ماه اخیر محسن چاووشی بسیار خرسندم و گویا در شهریور ماه اثری دیگر تحت عنوان "نفرین به جنگ" آماده ی انتشار است که امیدوارم آن نیز ادامه ای باشد بر این روند موفقیت آمیز ، و یک بار دیگر شاهد یک موسیقی خوب و گوش نواز از جانب محسن چاووشی عزیز باشیم.
خوب بود.
جالبه واسم که نخلهای بی سر رو بیشتر از دیوار بی در دوس داری.سلیقه س.
در مورد (ها) هم اکثرا همین نظر رو دارن.
به نظر من دیوار بی اثریه که هر چند وقت یه بار فقط پیش میاد که بشنویم و کمیابه
کاملن موافقم با نظرت درمورد کمیاب بودن دیوار بی در . اما نخلای بی سر شاید به خاطر ژانر متفاوت و لحن خیلی خوبی که چاووشی در آن داشت برایم چند گام جلوتر از دیوار بی در باشد! وگر نه در اینکه دیوار بی در جزو کلکسیون بهترین های محسن چاووشی قرار میگیرد شکی نیست.
ممنون...
من بیشتر نظرم روی دیوار بی در معطوفه تا نخلای بی سر اما بعضی از قسمتای نخلای بیسر هم منو یاد آلبوم کفتر چاهی میندازه حالا چرا نمیدونم!
مثلا اینکه میگه : "بوی جنـــــــون میده ه !"
نوشتن از چاوشی حس میخواهد. یک مشکل دیگری هم هست .ان هم این که جماعت مجازی تحت تاثیر نوشته ها و نظرات هم مطلب مینویسند. جمیع جمع که بگویند ها* مشکل داشته گویی باید پذیرفت در حالی که اگر دیوار بی در وجود نداشته هرگز این قیاس و کم لطفی بر ها هم پیدار نمیشد. اساسا هم نقد بر پایه علم وجود ندارد هر چه هست نظر شخصی است که سعی میشود تحمیل شود. اگر هم اکنون یک ترک جدید بیاید بنا بر عادت دوست داشتن این صدا دیوار بی در را رها میکنیم و دل به اهنگ جدید میسپاریم. این عیب از منظر مخاطب نیست اما احساس کنترل نشده ایست که باعث میشود از سر ذوق و شوق قیاس خوب و بد کنیم. زیبا نوشتی با ریتمی منطقی.در مورد نخلای بی سر هم عقیده ام .در حالی که دیوار بی در را به همان رسم دوست داشتن تنها شنیدم.
در مورد اینکه نقدی بر پایه ی علم وجود ندارد که کاملن درست است (به شخصه من در این جا هیچ ادعایی ندارم و همواره گفته ام این ها همان یک لحظه ی پس از رگباراست!و تنها احساسی است که نسبت به موسیقی شخصی به نام چاووشی دارم!)
درمورد"ها" که باید قبول کرد که کاستی هایی داشت!هرچند ترانه فوق العاده بود.نخلای بی سر را باتمام جراتم گفتم سر تر از دیوار بی در بود چرا که معتقدم اگر دیوار بی در تجربه ی یک "تکرارِ" خوب و شیرین بود اما نخلای بی سر یک تجربه ی خوب و شیرین است!
ممنون شبانه ی عزیز که خواندی و دیدگاه ات رو بیان کردی بی شک حرفات همه از سر منطق است و قبول دارمشان...
قبلن در باره‌ی "دیوار.." و "ها" نوشته‌ام اما یک‌سری حرف‌ها هست که از آن نوشته جا مانده و می‌خواهم اینجا بنویسم.
"ها" به مانند آلبومی که در آن قرار گرفته -برخلاف نام آلبوم- به تمام معنا بی‌خاصیت است. مثل خواصی که در آن آلبوم جمع شده‌اند، مثل کاورش و...
این همه خواننده جمع شدند و گروه سرود تشکیل دادند که چه حرف نگفته‌ای را بگویند؟ چه کار نکرده‌ای را بکنند؟ از این‌ها گذشته چرا باید محسن چاووشی در آنجا باشد؟ آن‌هم وسط همه‌ی آنها! هرچند وسط و اول و آخرش اصلن مهم نیست. اولین که نبود، امید که آخرین باشد.
ممنون
این همان سوالیست که همان روزهای ابتدایی انتشار آلبوم از خودم پرسیدم!چرا محسن چاووشی!؟چرا در میان این ها!؟و یادم هست وقتی در مورد آلبوم و آهنگ خوانده شده ی آن توسط محسن چاووشی با یکی از هواداران صحبت کردم و به مانند همه از آهنگ گلایه داشتم و آن را دور از انتظار تصور میکردم!چیزی شنیدم که برایم مایه ی تاسف بود! و تنها به این جمله بسنده کردم که حیف است که چاووشی بخواهد استعداد و تواناییش در زمینه ی موسیقی را اینگونه به باد دهد!شاید برای من سخت باشد به عنوان یک شنونده اهدافی را که شخص چاووشی را وادار میکند!در میان جمعی دست به کار شده برای جمع آوری آلبومی به نام خاص که ضعفش از هیچ کسی پوشیده نیست را درک کنم!من به عنوان یک مخاطب ایده آل گرا شاید به این قضیه نگاه کنم که حیف است استعدادی این چنین تباه شود!با قرار گرفتن در چنین فضاهایی که بی شک تاثیرات بر روی آن زیاد بوده و آن موسیقی خالص چاووشی نیست!(چرایی این قضیه را باید شخص چاووشی پاسخگو باشد)اما بدون شک مخاطب چاووشی نمی تواند ساده از این مسائل عبور کند!"خاص"یک متوسط رو به ضعیف بود که در آن تنها بازار فروش دیده شده ...(متاسفانه!).
ممنون علی جان بابت طرح این موضوع...
نقدی که بر "ها" رفت کمی بی رحمانه هست...
البته نه تنها شما بلکه چند دوست خوب دیگرمون هم همین نظر رو داشتنتد... من خودم به شخصه در مورد این سه تراک چیزی ننوشتم چون نظرم با بقیه فرق میکرد و مطمئن بودم خوشایند دیگر دوستان نیس
به هرحال کمی بیشتر به "ها" توجه کنین
من یک شنونده ی عادی هستم که هیچ ادعایی در امر موسیقی ندارم و حرفم نیز تحت تاثیر و دنباله روی حرف دیگران نیست!احساس من در مورد "ها" اینطور بود و انتظارم فراتر...در خوب بودن ترانه شکی نیست ولی...
خلاصه و مفید.
به نظر من دو آهنگ قابل قبول مثل نخلای بی سر و دیوار بی در را با هم مقایسه نکنیم بهتر است. هر کدام زیبایی های خاص خودشان را دارند. به هر حال موسیقی سلیقه هست و البته به حس و حال لحظه ای ما هم بستگی داره. به لحاظ اصول موزیک هم هر دو آهنگ در رتبه ی خوبی قرار دارند.
در مورد ها صحبت هایم را کرده ام.
ممنون.
بله این که حس و حال خیلی مهم است رو شک ندارم تجربه شده است قبلن...
ممنون محمد جان...
دیر نظر می گذارم که مطلبت را با دقت بخوانم هرچند آواز چاوشی زدگی ام به گوش همه رسیده و دیدن وبلاگ هایی که برایش می نوسند برایم اهمیت ندارد اما از آنجا که شما اهم هستی می نویسم مفصل هم می نویسم!
"نخلای بی سر" فوق عالی است جای هیچ ایرادی نیست یک آهنگ به واقع چاوشایی البته آن چاوشی ای که پیش تر می شناختم نه...!
"ها" را بیشتر از "دیوار بی در" دوست دارم! البته اگر از سوی چاوشی دوستان محکوم نشوم به کج سلیقگی و امثالهم!
ضعف "ها" نیز بر می گردد به ضعف شخصیتی چاوشی که وقتی به یک نفر بند می کند فکر می کند باید تا ابد باشد و وقتی یک نفر را کنار بگذارد فکر می کند قرآن خدا غلط می شود اگر باز هم احوالی از او بپرسد! نمونه اش آهاری، عابد و خیلی های دیگر که در شماره نمی آیند!!
(البته در مورد آهاری کار خوبی می کند!)
این که کوشان حداد برای "ها" تنظیمی شبیه به "زیبایی" خلق می کند، برای این است که چاوشی آن مدیریتی را که باید ندارد وگرنه قطعا حداد می تواند تنظیمی جز "زیبایی" خلق کند و با یک تظیم تکراری ترک خوب و با پتانسیلی مثل "ها" را به خاک و خون نکشد!
"دیوار بی در" از آن دست آثاری است که ماندگار می شود به دلیل خوانش خارق العاده ی چاوشی و تنظیم و ملودی دوست داشتنی اش دوستان شاعر که بحمدالله تعدادشان هم کم نیست خوب می دانند شعر باید وحدت معنایی داشته باشد "دیوار بی در" وحدت معنایی ندارد شخصیت اصلی ترانه در بیتی خودش را مومن می خواند در بیتی دیگر صحنه ی قمار را تصویر می کند! راستش تلاقی بیت های قافیه دار با بیت های سپید و نو را هنوز نمی دانم باید هنر بدانم یا خیر؟! ضمن این که بد نیست یک شاعر دایره ی لغات وسیع تری داشته باشد و سیصد بار از کلمه ی سخیفی مثل "درست" استفاده نکند! البته قسمت ابتدایی شعر همان چیزی است که از صفا انتظار داشتم.
در تمام کارهای چاوشی دنبال لحظه ای می گردم که موسیقی روی صدایش سوار نباشد و برای همین لحظه ای که چاوشی می گوید: "آخرین دستی که بردم" چنان محو می شوم که تمام آن چاوشی زدگی که تو از همه نسبت به آن با خبرتری رنگ می بازد آن مرسده چاوش گرلی می زند بالا!!
نبوغ چاوشی عصیان گر باشد یا آرام برایم فرقی ندارد مهم این است که این نبوغ را با دایره ی وسیع تری به رخ بکشد نه این که استعدادش را محدود کند به رفیق بازی هایی که دیگر به جد خسته کننده شده ماندم خودش از این کلیشه ی آزار دهنده خسته نمی شود؟!
و اما نکته ی آخر این که در چاوشیون هم بهش اشاره کردم این که هدیه ی موسیقایی دادن چاوشی به هوادارانش به بهانه ی سال نو و هدیه تولدش نشان از حرفه ای شدن دارد اما شرکت در آلبومی به قول علی بی خاصیت که بهترین صفتی بود که می شد به "خاص" منتسب کرد در راستای همان رفیق بازی های خسته کننده ی چاوشی است! من نمی دانم اگر این آلبوم ها خوب است چرا خواننده هایی که اسایل حرفه ای دارند در آن شرکت نمی کنند؟ نظیر خواجه امیری، یگانه، لهراسبی و... چرا چاوشی که به همه ی خواننده های مذکور سر است باید با خواننده های کاملا معمولی و بعضا پایین تر از معمولی در یک پروژه حاضر شود؟! احتمالا صرفا برای این که دوستِ تهیه کننده اش!! فروش کند و متضرر نشود؟!! چون بعید است کسی برای فرزین و اصحابی و رمضان و... (یزدانی مستثنی است کاش اون هم خودش را از این کارهای سر دستی بیرون بکشد) دو هزار تومان پول خرج کند!! یعنی رفیق بازی های چاوشی پایان ندارد؟!
گفتنی ها رو گفتی مرسده جان...
جز تشکر چیزی ندارم سپاس فراوان:)
نقدی بر کاورها
اگه خواستی لینک مطلب کن
ممنون میشم....
http://chavoshiha.blogfa.com/post-5.aspx
با سلام .
"یک چاوشى باز" ، با مطلبى جدید ، به روز است .
در صورت تمایل ، دیدن فرمایید .
متشکرم